اشتیاق عشق
یک نفس پیک سحری بر سرکویش کن
گذری کن که زهجرش به فغانم به فغانم
ای که به عشقت زنده منم
گفتی از عشقت دم نزنم
من نتوانم نتوانم نتوانم
من غرق گناه گناهم
تو عذر گناهی
روزوشبم راتو چومهری وماهی
چه شود گر مرا رهایی زسیاهی
چو باده به جوشم ، در جوش وخروشم
من سر زلفت به دو عالم نفروشم
همه شب بر ماه و پروین نگرم
اگر آیدرخسارت در نظرم
چه بگویم به که گویم این راز غمم
این بس که مرا کس نبود دمساز.......